Πολλά χρόνια πριν, στο γήπεδο του Σπόρτιγκ, ένας συμπαίκτης μου έδειξε κάποιον και μου είπε:”Αυτός είναι ο Αρκάς”. Μου αρέσει να πιστεύω ότι έχω δει τον Αρκά με τα μάτια μου, αυτόν τον τύπο που έχει πει όσα έχουμε σκεφτεί κι έχει κράξει ότι μας έχει ενοχλήσει.
Με την άδειά σας κύριε Αρκά, κι επειδή πραγματικά βλέπω το πρόσωπό σου στο πρόσωπο του κατάδικου, επιτρέψτε μου να διηγηθώ μια μικρή ιστορία…
Ο φίλος Δημήτρης μου έστειλε ένα μήνυμα και με ρώτησε πώς είμαι, σε μια έμπνευση της στιγμής μπήκα στο Google, πληκτρολόγησα μια οικεία φράση και βρήκα την εικόνα που έγινε αφορμή για αυτό το ποστάρισμα. Την έστειλα στο φίλο Δημήτρη με τη σημείωση ότι “Κι όμως, βρίσκω αυτή την εικόνα φρικτά αισιόδοξη”. Το εννούσα.
Έστω και καθ’ υπερβολήν, αυτή η σκηνή περιγράφει κάποια στιγμή της ζωής μου – της ζωής σας, ίσως?! – και καταθέτει μια αισιόδοξη προσέγγιση η οποία μπορεί να μην εδράζεται σε πραγματικά δεδομένα αλλά είναι κυρίαρχη.
