Μυριάδες συναισθήματα, σκέψεις και λέξεις πλημμύρισαν το μυαλό μου όσο βυθιζόμουν στο πλούσιο λογοτεχνικά βιβλίο ‘’Αλεξάνδρεια’’ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Φτάνοντας στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου όμως η ατάκα σε ευχαριστώ για το ταξίδι κυριάρχησε στο μυαλό μου. Αν είχα μπροστά μου την εκλεκτή συνάδελφο συγγραφέα Δήμητρα Ιωάννου θα της το έλεγα επί τόπου. ‘’Σε ευχαριστώ για το ταξίδι’’ γιατί το βιβλίο σου είναι όντως ένα ταξίδι στην ανατολή που σου ξυπνά τις αισθήσεις, σε μεθά με μπαχάρια, σε ναρκώνει μα και σε αφυπνεί με μάγια και σε περιστρέφει γλυκά μέσω της περιπετειώδους ζωής των ηρώων που διψούν για εξιλέωση. Όλα αυτά με φόντο κυρίως την μαγευτική Αλεξάνδρεια αλλά και άλλες πόλεις στις οποίες δίνεται η αιώνια μάχη μεταξύ καλού και κακού!
ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
Διαβάζοντας μου έκανε εντύπωση η έντονη γνώση των τοπικών συνηθειών αλλά ακόμα και της ρυμοτομίας της πόλης. Πως απέκτησες τόση άνεση στις περιγραφές; Έχεις βρεθεί εκεί;
Με την Αλεξάνδρεια με συνδέουν ιδιαίτεροι δεσμοί, καθώς είναι η γενέτειρα της μητέρας μου και ο τόπος όπου έζησε τα πρώτα είκοσι χρόνια της ζωής της. Όπως καταλαβαίνετε, έχω ακούσει άπειρες ιστορίες για τις γωνιές, τις γειτονιές, τα μυστικά και τους ανθρώπους της. Την έχω επισκεφτεί παλιότερα και ήθελα να το επαναλάβω κατά τη διάρκεια της συγγραφής του βιβλίου, όμως το απέτρεψε η πανδημία. Για αυτό το λόγο, υπέροχοι φίλοι με βοήθησαν πολύ στο εγχείρημα της περιγραφής της πόλης και τους ευχαριστώ έναν έναν ονομαστικά στο βιβλίο.
Μάλιστα άρα είχες τις ανάλογες καταβολές. Πως πήρες όμως την απόφαση μετά από επτά βιβλία να είναι αυτό το θέμα του όγδοου;
Απλά ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Ο προηγούμενος χρόνος και η δημιουργία του συγκεκριμένου βιβλίου ήταν μια πολύτιμη εμπειρία για μένα και θα τη φυλάξω στην καρδιά μου σα φυλαχτό. Ήρθαμε ακόμα πιο κοντά με τη μητέρα μου, τα βιώματά της έγιναν και δικά μου και η ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ είναι ένα βιβλίο που πάντα θα ξεχωρίζω, γιατί περιέχει και κάτι από τη δική της ψυχή.
Δύο γυναίκες. Δύο πολύ έντονες προσωπικότητες που συγκρούονται. Ραλλού εναντίον Ισιδώρας. Πως εμπνεύστηκες δύο τόσο ισχυρούς γυναικείους χαρακτήρες;
Αν θυμηθούμε το σύνολο της βιβλιογραφίας μου, πάντα γράφω για ισχυρές γυναικείες προσωπικότητες που παλεύουν δυναμικά για να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους, να διαγράψουν τη δική τους πορεία και να αφήσουν το δικό τους αποτύπωμα. Σεβάστηκα βαθιά την Ισιδώρα που πέρασε τα πάνδεινα και όμως δεν έπαψε να αγωνίζεται και αιφνιδιάστηκα με τον ακραίο χαρακτήρα της Ραλλούς που τα έπαιζε όλα για όλα, ακριβώς επειδή δεν είχε τίποτα να χάσει.
Αν το μυθιστόρημά σου ήταν κομμάτι της πραγματικότητας θα επέλεγες να είσαι η Ισιδώρα ή η Ραλλού και γιατί;
Εύχομαι κανείς να μη συναντήσει στο δρόμο του έναν άνθρωπο σαν τη Ραλλού. Και εύχομαι ποτέ κανείς να μη νιώσει τον πόνο και την προδοσία που βίωσε η Ισιδώρα. Μόνο όταν κάποιος διαβάσει τις σελίδες αυτού του βιβλίου, μπορεί πλέον να διανοηθεί τι πέρασε αυτή η γυναίκα!
Η Ραλλού, για λόγους που θα ανακαλύψουν οι αναγνώστες διαβάζοντας, δεν αντέχει να ακούει το Πρελούδιο του Σοπέν! Εσύ τι μουσική αντέχεις και δεν αντέχεις να ακούς και με τι μουσική θα έντυνες το δημιούργημά σου;
Θα έντυνα την ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ με μια μουσική που θα συνδύαζε το δυτικό ρυθμικό δυναμισμό με πλούσια μουσικά στολίδια που θα παρέπεμπαν στη μαγεία της Ανατολής. Προσωπικά λατρεύω τη μουσική ροκ των δεκαετιών ’60 και ’70, επειδή ήταν ένα αυθόρμητο κίνημα μουσικής έκφρασης που διέθετε αμεσότητα και ειλικρίνεια, ενώ ταυτόχρονα μετέφερε δυνατά κοινωνικά μηνύματα.
Στο έργο σου βλέπουμε πως θίγεις την διατάραξη της ισορροπίας μεταξύ του καλού και του κακού. Πιστεύεις σε αυτήν την ισορροπία και στην αληθινή ζωή;
Πιστεύω ότι το καλό και το κακό, το φως και το σκοτάδι, το τραύμα και η θεραπεία, είναι οι δυο πλευρές του ιδίου νομίσματος, όσον αφορά τον ανθρώπινο ψυχισμό. Εκτός εξαιρέσεων η ανθρώπινη προσωπικότητα δεν έχει κατακτήσει το λευκό, ούτε έχει βουλιάξει στο απόλυτο μαύρο, αλλά κινείται στις αποχρώσεις του γκρίζου. Η μάχη είναι για όλους μας και αδιαμφισβήτητα είναι προσωπική επιλογή ποιο χρώμα θα επικρατήσει στην ώρα μας, στη μέρα μας και τελικά στη ζωή μας ολόκληρη.
Θίγεις επίσης την ύπαρξη της μαγείας. Είναι κάτι το οποίο πιστεύεις ότι υπάρχει ή απλά το χρησιμοποίησες για τους σκοπούς της πλοκής;
Ειλικρινά, το θέμα δεν είναι τι πιστεύω εγώ, αλλά πώς αντιλαμβάνεται ο λαός τη μαγεία. Είναι εκείνο το κομμάτι της λαογραφικής παράδοσης που επηρεάζει κατά τέτοιον τρόπο τη λαϊκή συνείδηση ώστε μεταφέρεται από γενιά σε γενιά στους λίγους μυημένους που γνωρίζουν την πρακτική του και φέρουν την ευθύνη του. Ανέκαθεν η μαγεία ασκούσε ιδιαίτερη γοητεία και δέος, συστατικά που περνούν και στο βιβλίο.
Η επαγγελματική σου ενασχόληση με τη σωματική ψυχοθεραπεία και βιοανάδραση φαίνεται μέσα από τις έντονες, διαφορετικές προσωπικότητες που έπλασες. Κάθε μια ξεχωριστά βάζει το λιθαράκι της στην πλοκή και δίνει το ανάλογο χρώμα. Ποιον ή ποια αγάπησες περισσότερο και για ποιο λόγο όμως;
Τους αγαπώ όλους, γιατί πραγματικά έχουν τη δική τους αποστολή και το δικό τους ρόλο μέσα στο κείμενο. Κανείς δεν υπολείπεται και κανείς δεν υπερβάλει. Εφόσον όμως θέλεις να σου πω ένα όνομα, τώρα μου έρχεται στο μυαλό η Ναζλή, η πόρνη με τη χρυσή καρδιά. Η Ναζλή αποκαλεί τον εαυτό της διασκεδάστρια και έχει καταλήξει να πουλάει το κορμί της για να συντηρήσει τη μάνα και τα επτά αδέρφια της στη Μυτιλήνη. Είναι αυτή που σώζει στην ουσία την Ισιδώρα στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής της. Γλυκύτατη, πανέξυπνη και πολυμήχανη, δένεται πολύ μαζί της και κατορθώνει να δίνει λύσεις σε δύσκολες καταστάσεις, όταν η συντροφιά των πρωταγωνιστών νιώθει ότι έχει περιέλθει σε αδιέξοδο.
Μου άρεσε το γεγονός ότι τονίζεις έμμεσα την σημαντικότητα χαμένων αξιών. Φιλία, συντροφικότητα, αγνός έρωτας, άλληλοϋποστήριξη και ανιδιοτέλεια πηγάζουν μέσα από τις ανθρώπινες σχέσεις που δομείς και πραγματώνουν έναν στόχο. Εσύ ποια ή ποιες από αυτές τις αξίες ξεχωρίζεις.
Όλες όσες ανέφερες πιο πάνω! Και πολύ σωστά παρατήρησες πως η αλληλοϋποστήριξη και η ανιδιοτέλεια μαζί με την ειλικρίνεια και το σεβασμό δημιουργούν εξαιρετικές βάσεις για τις ανθρώπινες σχέσεις οποιασδήποτε μορφής!
Δε θα το κρύψω λατρεύω τα love story. Συμπεριλαμβάνεις έναν έρωτα εγκεφαλικό που δεν βασίζεται στο εξωτερικό μα στο εσωτερικό κάλλος και οδηγεί σε αγάπη. Μπορεί να είναι και στην αληθινή ζωή έτσι τα πράγματα;
Όταν προηγηθεί μια ουσιαστική γνωριμία και φωτιστούν οι δυο προσωπικότητες, τότε τα πάντα είναι δυνατά. Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει «με κέρδισε με την καρδιά ή με την ευγένεια της ψυχής της/του»; Όταν κάποιος νιώσει σεβασμό και θαυμασμό για την προσωπικότητα του άλλου, τότε ναι, μπορεί να ερωτευτεί κρυμμένα κομμάτια, τα οποία είναι διαμάντια και να νιώσει πως τα χρειάζεται οπωσδήποτε στη ζωή του. Είναι η στιγμή που συνειδητοποιεί ότι ο άλλος του είναι απαραίτητος και τον διαλέγει ακριβώς για αυτό που είναι!
Η Δήμητρα ερωτεύεται εγκεφαλικά;
Η Δήμητρα πρώτα πρέπει να νιώσει σεβασμό και θαυμασμό για τον άλλον, όπως σου είπα πιο πάνω.
Διάφορες ανατολίτικες συνήθειες σκιαγραφώνται στο βιβλίο σου. Υπάρχει κάποια ανατολίτικη συνήθεια που η Δήμητρα αγαπά πολύ; Προσωπικά λατρεύω το ναργιλέ…
Έχεις δοκιμάσει την κουνάφα; Ένα παραδοσιακό αραβικό επιδόρπιο που θα σε κάνει να γλύφεις τα δάχτυλά σου. Δοκίμασε τη και θα με θυμηθείς!
Φελάφελ, λαχταριστή σακσούκα, μπαμπά γκανούς και μολοχέγια. Μου άνοιξε η όρεξη όσο διάβαζα. Τα έχεις δοκιμάσει όλα αυτά; Αν ξέρεις να τα μαγειρεύεις καλά νομίζω θέλω να μου κάνεις το τραπέζι.
Εγώ δεν μαγειρεύω συχνά αραβικά φαγητά. Όταν όμως τα μαγείρευε η μητέρα μου, ήταν σωστή πανδαισία.
Θα ήθελες με ένα μαγικό ραβδάκι να πήγαινες τώρα στην Αλεξάνδρεια και να συνέγραφες εκεί το επόμενο βιβλίο σου;
Αν θα ήθελα λέει; Όπως σου ανέφερα και πιο πάνω, θα είχα ήδη ταξιδέψει στην αγαπημένη πόλη αλλά με σταμάτησε ο κορονοϊός. Δεδομένων των καταστάσεων λοιπόν, το νέο βιβλίο θα γραφτεί εδώ, αλλά εύχομαι σύντομα να ακολουθήσει και μια επίσκεψη στην Αλεξάνδρεια.
Δε μου είπες όμως ποιο είναι το θέμα του; Που θα μας ταξιδέψεις αυτή τη φορά; Θα μείνουμε μόνο Ελλαδα;
Ναι. Σε ένα περήφανο νησί που μου έχει πάρει το μυαλό. Λεπτομέρειες σύντομα!
